Verlangens

ik verlang naar jou

de vertakte laan die jij baant boeit mij
jouw lang uitgestrekte mengelmoes
tot één dan geen
kruidig...zoetzaligheid
jij hebt mij
van binnen
tot in de klieren van mijn mamalaria
voedend

ik verlang naar het zand waar mijn voorouders op liepen en zwoegen
verankerd door veelal zonnestralen
die mijn huid doet glimlachen en stralen

jij in mij en ik ...
spiegel spiegel
BEspiegel jou zijn 

ik verlang naar waar mijn navelstreng begraven is
waar krekels mij tot een diepe nachtrust sussen
en wederom doen waken...
om je nog intenser te ervaren

ik verlang naar jou Suriname
land van het rood-groen-wit & geel

ik omhels je van verre tot
jij mij weer welkom heet 

© Zulile Blinker
26/7/2011
21:17u.

My poetry/soundscape track RUNNING AWAY

BECAUSE WE ARE STILL RUNNING AWAY.
to this day we - descendants of the enslaved plus the slavemaster's next of kin - are still running away from ourselves.

Produced especially for KETI KOTI DAY - Abolition of slavery of the Dutch former and still to-this-day colonies/Suriname, Curacao, Sint Maarten, Saba, Sint Eustatius, Bonaire & Aruba. with my ancestors in mind-whispering moods & words to me i wrote this track and produced the concept. Taziyah Bandele (Pan Afrikans) produced it!

TULA, BONI, TOUSSAINT, KOFI, JOLI is renounced and sung like a mantra...rememmbering our Caribbean Hertiage and it's marauders. In this case runaway enslaved ones.



Listen to the track...and do spread it around. it is a message I got to share...So Here
Watch me perform it after a request to do this on the mainstage from the organisers of Keti Koti Festival in Amsterdam.
Watch my performance in the TULA/BONI Tent in Oosterpark Amsterdam during the celebration of this day.


Yes WE!

Biografie Zulile Blinker

Zulile schuwt geen enkel onderwerp met haar woordendans. Van seksualiteit gaat ze via politiek door naar haat om uiteindelijk uit te komen bij de liefde. Zulile: 'Ik zie dichten als een levenswijze, een uitlaatklep voor soms vastgeroeste gedachten en gevoelens.'

Haar gedichten zijn in het Engels (Caribisch Engels), Nederlands en een vleugje Surinaams en gaan over everyday happenings for everyday people, without judgement . Invloeden van haar geboorteland Suriname en Sint Maarten , waar ze is opgegroeid van haar achste tot aan haar zeventiende leeftijd, komen vaak voor in haar werk.

Het gebruik van stem, toon en ritme vormen een beeldende ervaring voor de luisteraar.

Haar performances (als Poet en/of Host)hebben een stempel achter gelaten op onder andere:

Re:Definition, Poetry Talks (organisator), Black Talk, Positive Tribe, Keti Koti Festival R’dam en A’dam 2007, 2008, 2009, Yellow Brick Road Tour 2009 (met Sabrina Starke), Roze Kwakoe Amsterdam 2008/2009, A’dam Wereldboekenstad 2008, HEROES 2009, Palabras (Paradiso), Black Magic Woman Festival (Amsterdam en Suriname), Carifesta VIII (Suriname), Bar A Dox (Switzerland), Crime Jazz (Rotterdam), Festival Afrique-Carib (Almere), Talent Convention (Amsterdam), KIT Theater - Engelenbak (Amsterdam), Women INC (Amsterdam), Multiple Moves (Amsterdam), Oso Sma (Amsterdam), DAG van de INTERCULTURELE DIALOGEN (Den Haag),  IN THE PICTURE FESTIVAL 2007/2008 en verschillende concerten in binnen- en buitenland.

Radio 

Radiomaker – Speak Easy Radio @ Radio mArt Amsterdam. (Sex,Culture & Identity waarin de VROUW centraal staat)

DJ @ FunX (2004 - 2006) & Mosa Radio (A'dam)

Shows: FunX Factor; Love Lounge (interactief liefdesprogramma), FunX Chill

Speak Easy! (2010) Radioshow over Sex, Culture & Identity (&music) op Radio mArt A’dam

Masterclass Facilitator

Workshops en/of masterclasses voor jong en oud dat gespecialiseerd is in het vinden van jouw eigen stem, performance skills en uiteindelijk showcases regiseren.

Xplore 2007 – Zuid Afrika (plus Regie showcase)

Crime Jazz 2006/2007 – Rotterdam (plus showcase)

Talent convention 2006 – Paradiso A’dam.

Amsterdam stedelijk Museum 2011 – A’dam (plus Regie showcase)

Interviews

Afgelegd als Presentator van radiostation funX (2006/2007), Eigen radioprogramma Speak Easy (2010), Pleasure Magazine (2010/2011)

Met onder andere:

Calle13, Machel Montano, Aspha Bijnaar, Miarian Markelo, Sabrina Starke, Twie Tjoa, Leticia Griffith (VVD), Gentleman, Sara Tavares (Kaap Verdiaans), Tanya Stephens, Lucky Dube, Chuck Fender, Richie Spice, Morgan Heritage, Akon, Alison Hinds (Barbados-Soca), Anthony B, Ambassador Junior Lion, Ziggi recado, Jah Cure, Mr Vegas, Red Rat, Erykah Badu & meer.

Films

(scenario schrijver)

Hiphop Knocked (2003) - Publieksprijs (korte film Black Soil Film Festival)

Ebony (2007) - VPRO (regie: Ineke Houtman) (kind & Kleur IV)

Lip-Sync (2008) - (3 min. film voor mobiele telefoons) (FilmFonds R’dam & T-Mobile) Premiere op Film Festival R’dam 2008

Justice Preach (In The Making) lange speelfilm.

Albums

Spoken Word (intro & outro) op album van Sabrina Starke (Yellow Brick Road)

AWARDS

DERDE PRIJS ZAMI AWARD 2008

Zilveren Pluim voor radioprogramma FunXChill 2005

Stimuleringsprijs Cordaid tijdens WOMENInc 2007

LITERATUUR

Verschenen in:

Lesbo Encyclopedie (2008) - Poëzie en Icoon

Parbode Magazine september 2009

Zij aan Zij magazine sept/okt 2009

Obsession Magazine 2009

Schrijver voor:

Pleasure Magazine 2010- heden

http://zulile.hyves.nl/

www.facebook.com/zulile

 

Frankrijk's humanitaire hulp aan Afrika (So YOU know)

Frankrijk heeft met haar (voormalige) Afrikaanse koloniën een aantal duidelijke afspraken gemaakt eind jaren '50. Zo werd de CFA franc in het leven geroepen voor de veertien Francophone Afrikaanse staten. Voorwaarde is wel dat de deelnemers aan deze gezamenlijke munt zoveel als 85% van hun deviezenreserves aan de Franse schatkist toe dienen te vertrouwen. Blijft er dus slechts 15% over om naar eigen inzichten te besteden. Willen de Francophone Afrikaanse landen de beschikking hebben over meer van hun 'eigen' geld, dan kan dat. Wel moeten ze dan commerciële rente betalen aan Frankrijk. Maar er mag nooit meer geleend worden van de Franse schatkist uit het eigen spaarvarken dan 20% van het overheidsinkomen van het voorgaande jaar. Eveneens heeft Frankrijk bedongen dat het de eerste rechten heeft om grondstoffen en mineralen van haar (voormalige) koloniën te kopen. Zelfs als die landen elders een betere prijs kunnen bedingen. Daar komt bij dat Franse bedrijven als eerste in aanmerking komen voor regeringscontracten. Heeft geen Frans bedrijf interesse? Dan pas komen bedrijven van andere landen in aanmerking. Of met andere woorden, die veertien Francophone Afrikaanse landen hebben in ieder geval helderheid. Waar elders vanwege schimmige neokoloniale politiek niet iedereen kan zien wie echt de lakens uitdeelt, weten die betreffende veertien landen in ieder geval waar ze aantoe zijn: ze zijn nog immer kolonie in alles behalve naam!

Een ander interessant gegeven is dat de mentale kolonisatie nergens zo succesvol was als in de (voormalige) Franse Afrikaanse koloniën. De Franse zgn. mission civilisatrice heeft vanuit Frans perspectief bekeken zeer zeker vruchten afgeworpen. Men is er in geslaagd vele inheemse Afrikanen verliefd te maken op de Franse cultuur en Parijs. Menig Afrikaan was serieus gaan geloven dat zijn voorouders, zoals in de Franse schoolboekjes geschreven stond, de Galliërs waren met blond haar en blauwe ogen. Dus waar elders in de gekoloniseerde wereld de volkeren na de tweede wereldoorlog smachtten naar complete vrijheid, deed zich in Frans Afrika het merkwaardige fenomeen voor dat men veelal juist streefde om vooral een culturele extentie van Frankrijk te blijven, eventueel met enige politieke onafhankelijkheid. Als gevolg van deze succesvolle kolonisatie van de geest kon president De Gaulle in 1958 zonder al te veel problemen met veertien West-en Centraal Afrikaanse koloniën het Communauté Financière Africaine (CFA) vestigen (slechts Guinee weigerde).

Overigens, een effectieve modernere variant op de mission civilisatrice lijkt de 'mission sportrice' te zijn. Want wij hebben wel eens het gevoel dat er ook op sportief gebied een pact is gesloten: er wordt een bataljon aan Franse oefenmeesters aagesteld als bondscoaches in Afrika, en omgekeerd worden wat Zwarte voetballers in het Franse nationale elftal geplaatst. Hetgeen de Franse koloniën het gevoel geeft volwaardig onderdeel te zijn van het Franse imperium. Het Franse koloniale imperium ging dan ook uit de bol toen het wereldkampioen voetbal werd in 1998. Was effectieve zand in de ogen. Want terwijl Frans West-en Centraal Afrika het Franse feestje uitgebreid meevierden bleef Frankrijk hen onderwijl vrolijk op klaarlichte dag beroven. Zoiets schijnen ze ook wel het Stockholmsyndroom te noemen...

Beseffende hoe belangrijk het CFA economisch en politiek is voor Frankrijk zal het niemand verbazen dat Frankrijk in het verleden meer dan eens achter de schermen staatsgrepen georganiseerd heeft om regeringen die zich los wilden weken van dat CFA ten val te brengen. Momenteel is daar president Gbabo van Ivoorkust. Hij en een groep intellectuelen om hem heen hebben vaker aangeven te willen breken met het CFA wurgverdrag. Bovenstaande verklaart dus gedeeltelijk al dat gedoe in Ivoorkust. Let wel, dat maakt Gbabo beslist nog geen panafrikanist zoals hij zich recentelijk heeft profileerd. Want de pakken boter op zijn hoofd stapelen zich op: de olie verdiensten zag men nooit terug op de staatsbegroting; sommigen van zijn adviseurs komen van de uiterst rechtse kant van Frankrijk; er zijn massagraven gevonden en bovendien zou Gbabo etnocentrisch zijn.

Wedermaal, los van de vraag waar Gbabo precies staat in het panafrikaanse spectrum kan dus in ieder geval wel van hem gezegd worden dat hij tegen het CFA is. Daarom heeft Frankrijk volgens velen ook Ouatarra geholpen de verkiezingen te stelen, zodat laatstgenoemde gebruikt kan worden om hun belangen te verdedigen. Vandaar ook dat Frankrijk en de VN net deden of die slachting van duizend burgers door de troepen van Ouatarra nadat dezen Duekoue in handen hadden gekregen nooit is gebeurd. In tegendeel, men helpt massamoordenaar Ouatarra zelfs actief militair onder het mom van het nieuwe schijnargument om overal waar men het belieft de spierballen te tonen: het beschermen van burgers. Let daar dus op, een paar jaar geleden ten tijde van George Bush was de stok om dissidente elementen te slaan het vermeende bezit van massavernietigingswapens, de nieuwe stok lijkt te zijn bescherming van burgers; humanitair ingrijpen. Niettegenstaande dat de in bescherming genomen groep zelf wel eens de grootste mensenrechten schender kan zijn. In ieder geval, het lijkt erop dat Frankrijk haar koloniale imperium voorlopig weer heeft gered middels een Eiffeltoren aan humanitaire list en bedrog.


geschreven door:
DJEHUTI-ANKH-KHERU

All of sudden you're back
don't wanna look at you too long

strange things happen in the beat of my veins

you move me...

Movies on big screen after too long of a time.

So sweet Su asked me to join her to the movies on Saturday. Seemed cool after such a long time. I think I haven't stepped in that box since the IDFA in Tushinsky Amsterdam at the premiere of Paradox.

Anyway we went to see Limitless. i loved it. from the opening scene to the end. pitty it ended so sweet. Don't lik sweet endings but hey. Was interesting to link the topic to us as a people in these ties being addicted to success and fame. The things most would do to get this is outragoues and great to look at.

The documentary Curacao was the film i watched last nite also in Amsterdam at Rialto (Filmhuis). A story about the apartheid sphere that still exists on the island of curacoa with its former colonist Holland and the Curacao people. Was good to see although i don't rate it highly when looking at it from a docu pic. Also from the broad scope of information on the different levels of status that black people have in Curacao that was lacking as well. This is a story that is good that it was made and that's it. Was very pleased to see doctor Clemencia in it. It was the highlight of it all. Another peculiar thing was that the audience was for 70 percent from curacao and laughed most of the time thru serious notes and the funny ones. Is this outta shame, resistance or?? There was a part where the narrator explained the conditioned way of thinking whe it comes to lighter skin blacks. TRhe better ones according to most. It is preferred to marry or make kids with a white or lighter skinned person this is to UPGRADE the family. I think this is a worldwide thought and condition aongst blacks. Well here, at thi part of the docu.

Everyone was QUIET.

part two here

Hey hey, i promised to write the rest of life troddings and started with the premiere of the choreopoem i'm in called I too Sing. Yesterday afternoon we had a second round. Too much to mention. But one thing is for sure we need to perform much more with this play. it would be a pitty for folks not to be able to see this and BE!

So after the 17th of March i had a performance at WomenINC that was organised by IDtv plus womenINC themselves to promote the new movie about South African poet Ingrid Jonker.

Ok. S anyway i'm there doing my thing. A friend o' mine is filming this event for the organisation. And guess what: during my performance her memory card runs out. How - Why. We cease to ask and just let it BE. puff

this note is of essence...so you know.